Laatste nieuws

Onlangs was er weer een nascholing Radiodiagnostiek voor Gipsverbandmeesters gehouden in het Leids Universitair Medisch Centrum te Leiden.

Alle lezingen werden gegeven door Dhr. A. Bubberman, Advanced Practitioner Radiologie.

 

 

 

 

 

 

De gipsen uit het buitenland zijn vaak veel dikker, deze foto maakten we van een pols gips wat in Frankrijk is aangelegd door een arts.

 

 

De najaars  ALV voor gipsverbandmeesters is op 8 november 2014 in Zwolle gehouden. We waren te gast in het Isala Ziekenhuis met ruim 200 leden. Een groot aandachts punt was de toekomstige opleiding voor gipsverbandmeesters. In de middag kwamen 4 sprekers aan de orde met onderwerpen als "Fracturen bij ouderen"  "De sijtafel op schildersdoek" "Osteogenesis imprefecta` en ´Opkomen voor jezelf in de zorg.

 

EN NATUURLIJK WILDE IEDEREEN IN DE NIEUWE GIPS STOEL VAN LEON BROUWERS ZITTEN.

 

 

 

 

Het komt helaas soms voor. Je breekt je arm, of je been, je gaat naar het ziekenhuis en wordt keurig in het gips gezet. Simpel. Gips is gips. Toch? Een bezoek aan de 'gipsverbandmeesters' van het St. Anna Ziekenhuis in Geldrop leert ons dat dat niet zo simpel is als we denken. Er komt meer bij kijken dan je zo op het eerste gezicht ziet.

Gips is niet alleen weggelegd voor gebroken ledematen; het wordt ook ingezet bij het herstelproces na een operatie. Ook vergroeiingen kunnen ermee verholpen worden. Een gipsverbandmeester doet eigenlijk alles wat te maken heeft met het steun- en bewegingapparaat: van tape, tracties, brace's, corsetten tot medical taping.

Het Anna behandelt veel sporters. Zo is de St. Anna Zorggroep waaronder het ziekenhuis valt, medisch partner van PSV. De 'know how' die ze met topsporters opbouwen, geven ze ook weer door aan de 'gewone' patiënt.

Top-hockeyer Marcel Balkestein, Nederlands Elftal en Oranje Zwart, met de zilveren olympische medaille van 2012, kreeg een polsbrace aangemeten op de gipskamer.

Het werk is bijzonder afwisselend. Elke patiënt is anders en heeft zijn eigen verhaal. Hierop probeert de gipsverbandmeester in samenspraak met de medisch specialist zo goed mogelijk in te spelen. Natuurlijk vernieuwt dit vak zich constant. Zo heb je nu naast het 'gewone' gips ook diverse andere materialen. Bijvoorbeeld 'kunststof' gips.  Daarnaast zijn er ook tal van innovaties in de methode van gipsen. Interessant en leuk, een beetje gipsverbandmeester gaat die uitdagingen niet uit de weg!

Gipsverbandmeester word je niet zomaar. Het is geen beroep waarmee je begint als je net uit de middelbare schoolbanken komt. Om de Landelijke Opleiding tot Gipsverbandmeester, die 18 maanden duurt, te volgen moet je eigenlijk al zo'n twee jaar werkzaam zijn in een ziekenhuis, als verpleegkundige of als fysiotherapeut. Er wordt namelijk van je verwacht dat je over een bepaalde medische basiskennis beschikt. Heb je de opleiding eenmaal afgerond, dan begint pas het echte werk. Je krijgt het pas in de vingers  door het te doen, heel veel te doen. Ook is het verstandig dat je constant blijft bijscholen. Stil blijven zitten is er niet bij. Het is een vak wat nooit saai is, elke dag opnieuw voor verrassingen zorgt en heel veel voldoening geeft. Mensen komen met pijn binnen en gaan in relatief korte tijd weer opgelucht naar buiten.  En dat is nou precies wat de gipsverbandmeesters van het St. Anna Ziekenhuis het liefste doen: mensen helpen.

De andere 2 gipsverbandmeesters van St. Anna Ziekenhuis, met op de achtergrond de vele BNN'ers die de gipskamer van binnen hebben gezien.

Tekst: Linda van der Stelt | Het Ambachtshuis Brabant

 

 

 

 

Nu ze niet meer door de firma's geleverd worden kun je ze ook zelf maken de heup broekjes kous.

Knip een tyricot kous in en laat deze over locken en je hebt het zelfde resultaat.

 

Onderstaande foto's laten zien hoe je een board kunt maken zodat je een heup luxatie  kunt voorkomen.

En dan is er koffie.